Standardy ochrony dzieci

Polityka Standardów Ochrony Dzieci   

w Fundacji PREMIUM FOODS 

Ul. Traugutta 27 42-110 Wąsosz Dolny

Wąsocz Dolny,sierpień2024

Spistreści

CZĘŚĆ1–PREAMBUŁA, 3

Podstawy prawne Polityki Ochrony Dzieci 3

Słowniczek pojęć i objaśnienie terminów 4

CZĘŚĆ2–PERSONEL 4

Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu 4

Zasady bezpiecznych relacji personelu Fundacji z dziećmi 6

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci 9

Edukacja personelu 9

CZĘŚĆ3–DZIECKO 9

Niedozwolone zachowania dzieci 9

Edukacja dzieci 10

CZĘŚĆ4–PROCEDURY 11

Przyjęta terminologia 11

Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka 11

CZĘŚĆ5–KRZYWDZENIE 12

Krzywdzenie przez osobę dorosłą 12

Krzywdzenie rówieśnicze 13

CZĘŚĆ6–MEDIA 14

Zasady ochrony danych osobowych oraz wizerunku dzieci 14

Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych 17

CZĘŚĆ7–ZAKOŃCZENIEIZAŁĄCZNIKI 18

Monitoring 18

Przepisy końcowe 18

ZAŁĄCZNIK nr 1 – Oświadczenie o niekaralności 19

ZAŁĄCZNIK nr 2 – Oświadczenie o krajach zamieszkania 19

ZAŁĄCZNIK nr 3 – Ankieta monitorująca 20

ZAŁĄCZNIK nr 4 – Karta Interwencji 21

CZĘŚĆ1–PREAMBUŁA

wstępdodokumentu

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez personel Fundacji jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy członek personelu traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Personel Fundacji, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej organizacji oraz swoich kompetencji.

§1

PodstawyprawnePolitykiOchronyDzieci

To zbiór zasad, które pomagają tworzyć bezpieczne i przyjazne środowisko we wszystkich podmiotach działających na rzecz dzieci. Zgodnie z ustawą z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1304 z późn. zm.), która po zmianie, czyli od 15 lutego 2024 roku będzie nosiła tytuł ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich. Pozostałe dokumenty prawne:

1. Konwencjaoprawachdzieckaprzyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991r. Nr 120, poz. 526 z późn. zm.).
2. KonstytucjaRzeczypospolitejPolskiejz dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.).
3. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeksrodzinnyiopiekuńczy(t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).
4. Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych

innych ustaw (Dz. U. poz. 1606).

1. Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. oprzeciwdziałaniuzagrożeniomprzestępczościąnatleseksualnym

(t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 31 z późn. zm.).

1. Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o KrajowymRejestrzeKarnym(t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1709).
2. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. oprzeciwdziałaniuprzemocy domowej(t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1249).
3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodekskarny(t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.).
4. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodekspostępowaniakarnego(t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375 z późn. zm.).
5. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodekscywilny(t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.) -art. 23 i 24.
6. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodekspostępowaniacywilnego(t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 z późn. zm.).
7. Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o Ochroniedanychosobowych.
8. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
9. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. oprawieautorskimiprawachpokrewnych(art. 81).

§2

Słowniczekpojęćiobjaśnienieterminów

1. Personelem lub członkiem personelu jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, członek Fundacji, wolontariusz i stażysta.
2. Prezesem Fundacji jest osoba, która w strukturze organizacji zgodnie w obowiązującym prawem i/lub wewnętrznymi dokumentami jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach organizacji.
3. Dzieckiemjest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
4. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.
5. Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców

o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.

1. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka personelu organizacji lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
2. Osoba odpowiedzialna za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony przez prezesa Fundacji, członek personelu sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem w organizacji.
3. Daneosobowedzieckato wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

CZĘŚĆ2–PERSONEL

§3

Zasadybezpiecznejrekrutacjipersonelu

1. Fundacja musi zadbać, aby osoby przez nią zatrudnione (w tym osoby pracujące na podstawie umowy zlecenie, stażyści, praktykanci oraz wolontariusze) posiadały odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi oraz były dla nich bezpieczne. Musi także zadbać, by podzielali takie same wartości, jakimi kieruje się Fundacja, tj. ochrona praw dzieci i szacunek do ich godności.

Aby sprawdzić powyższe, organizacja może żądać danych (w tym dokumentów) dotyczących:

1. wykształcenia,
2. kwalifikacji zawodowych,
3. przebiegu dotychczasowego zatrudnienia kandydata/kandydatki.
4. W każdym przypadku Fundacja musi posiadać dane pozwalające zidentyfikować osobę przez nią zatrudnioną, niezależnie od podstawy zatrudnienia. Organizacja powinna zatem znać:
   1. imię (imiona) i nazwisko osoby zatrudnianej,
   2. datę urodzenia,
   3. dane kontaktowe.
5. Organizacja ma prawo poprosić kandydata/kandydatkę o przedstawienie referencji od poprzedniego pracodawcy lub o podanie kontaktu do osoby, która takie referencje może wystawić. Podstawą dostarczenia referencji lub kontaktu do byłych pracodawców jest zgoda kandydata/kandydatki.

Niepodanie takich danych w świetle obowiązujących przepisów nie powinno rodzić dla tej osoby negatywnych konsekwencji w postaci np. odmowy zatrudnienia wyłącznie w oparciu o tę podstawę. Organizacja nie może samodzielnie prowadzić tzw. screeningu osób ubiegających się o pracę, gdyż ograniczają ją w tym zakresie przepisy ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych oraz Kodeksu Pracy.

1. Przed dopuszczeniem osoby zatrudnianej do wykonywania obowiązków związanych z opieką nad małoletnimi organizacja jest zobowiązana sprawdzić osobę zatrudnianą w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym– rejestr z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze. Aby sprawdzić osobę w Rejestrze organizacja potrzebuje następujących danych kandydata/kandydatki:
   1. imię i nazwisko,
   2. data urodzenia,
   3. pesel,
   4. nazwisko rodowe,
   5. imię ojca,
   6. imię matki.

Wydruk z Rejestru należy przechowywać w aktach osobowych pracownika lub analogicznej dokumentacji dotyczącej wolontariusza/osoby zatrudnionej w oparciu o umowę cywilnoprawną.

1. Fundacja przed rozpoczęciem stosunku pracy osoby zatrudnianej powinna pobrać od kandydata/kandydatki informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
2. Jeżeli osoba posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas powinna przedłożyć również informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania informacji dla w/w celów.
3. Oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa, składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności, nie przewiduje wydawania takiej informacji, wówczas kandydat/kandydatka składa pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione, odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Oświadcza również, że nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się czynów zabronionych oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy, stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
4. Organizacja jest zobowiązana do domagania się od osoby zatrudnianej zaświadczenia z Krajowego Rejestru Karnego wyłącznie w przypadkach, gdy przepisy prawa wprost wskazują, że pracowników w zawodach lub na danych stanowiskach obowiązuje wymóg niekaralności. Wymóg niekaralności obowiązuje m.in. nauczycieli, w tym nauczycieli oraz opiekunów zatrudnionych w placówkach publicznych oraz niepublicznych, oraz kierownika i wychowawcę wypoczynku dzieci.

1. W przypadku niemożności przedstawienia zaświadczenia kandydat/kandydatka jest proszony/a

o złożenie oświadczenia o niekaralności oraz o braku toczących się wobec niego/niej postępowań przygotowawczych, sądowych i dyscyplinarnych za przestępstwa i inne czyny popełnione przeciwko dzieciom. Odmowa złożenia takiego oświadczenia nie może rodzić dla kandydata/kandydatki żadnych negatywnych konsekwencji, w tym być wyłączną podstawą odmowy zatrudnienia. Oświadczenie znajduje się w niniejszym dokumencie jako Załącznik nr 1.

§4

Pod rygorem odpowiedzialności karnej składa się oświadczenie o następującej treści: Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks Karny. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

§5

ZasadybezpiecznychrelacjipersoneluFundacjizdziećmi

1. Naczelną zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez personel jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Personel traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby. Członkowie personelu są zobowiązani do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy dana reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie. Personel realizując te cele działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych organizacji oraz swoich kompetencji.
2. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników, współpracowników, stażystów i wolontariuszy, członków organizacji, a także każdą dorosłą osobę mającą kontakt z dziećmi znajdującymi się pod opieką organizacji, jeśli kontakt ten odbywa się za zgodą organizacji i/lub na jej terenie. Znajomość i akceptacja zasad są potwierdzone podpisaniem oświadczenia.

§6

Komunikacjazdziećmi

1. W komunikacji z dziećmi należy zachowywać cierpliwość i szacunek.
2. Nieletnich należy uważnie słuchać i udzielać im odpowiedzi adekwatnych do wieku i danej sytuacji.
3. Zabronione jest zawstydzanie, upokarzanie, lekceważenie i obrażanie dziecka. Nie wolno krzyczeć na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci.
4. Zakazane jest ujawnianie informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci, włączając w to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej.
5. Podejmując decyzje dotyczące dziecka, należy poinformować je o tym i starać się brać pod uwagę jego

oczekiwania.

1. Należy szanować prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, konieczne jest niezwłoczne wyjaśnienie mu przyczyn tego zachowania.
2. Osoba prowadząca aktywności z dziećmi powinna pozostać  w zasięgu wzroku lub słuchu innych członków personelu. W wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, gdy członek personelu musi zostać

z dzieckiem sam na sam, zawsze powinien powiadomić o tym inne osoby z personelu oraz poinformować o dokładnym miejscu, w którym będzie przebywać wraz z dzieckiem.

1. Zabronione jest zachowywanie się w obecności dzieci w sposób niestosowny, w tym używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
2. Jeśli dziecko czuje się niekomfortowo w konkretnej sytuacji lub wobec konkretnego zachowania czy słów, ma prawo o tym powiedzieć osobie z personelu lub wskazanej osobie (w zależności od procedur interwencji, jakie przyjęła organizacja). Należy zapewnić dziecko, że może oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy.

§7

Działaniazdziećmi

1. Członek personelu jak i każda osoba mająca do czynienia z dziećmi, jest zobowiązana do:
   1. Doceniania i szanowania wkładu dzieci w podejmowane działania,
   2. Traktowania dzieci równo niezależnie od płci, orientacji seksualnej, sprawności/niepełnosprawności, statusu społecznego, etnicznego, kulturowego, religijnego i światopoglądu.
   3. Unikania faworyzowania dzieci.
2. Członkom personelu jak i każdej osobie mającej do czynienia z dziećmi zabrania się:
   1. Nawiązywania z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych/seksualnych i/lub składania mu propozycji o nieodpowiednim charakterze, w tym seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
   2. utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli zarząd organizacji nie został o tym poinformowany, nie wyraził na to zgody i nie uzyskał zgód rodziców/opiekunów prawnych oraz samych dzieci.
   3. Proponowania dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych i nielegalnych substancji, jak również używania ich w obecności dzieci.
   4. przyjmowania pieniędzy lub prezentów od dziecka bądź rodziców/opiekunów prawnych dziecka.
   5. Wchodzenia w relacje jakiejkolwiek zależności wobec dziecka lub rodziców/opiekunów dziecka, które mogłyby prowadzić do oskarżeń o nierówne traktowanie bądź czerpanie korzyści majątkowych i innych.
   6. Wszystkich ryzykownych sytuacji i działań, które obejmują zauroczenie dziecka członkiem personelu lub członka personelu – dzieckiem. Każda sytuacja musi być raportowana zarządowi. Ponadto każda osoba jest zobowiązana do stanowczego reagowania na ewentualną sytuację, ale z wyczuciem w celu zachowania godności osób zainteresowanych.

§8

Kontaktfizycznyzdziećmi

1. Niedopuszczalne jest każde przemocowe działanie wobec dziecka, w tym:
   1. bicie, szturchanie, popychanie oraz naruszanie integralności fizycznej dziecka w jakikolwiek sposób,
   2. dotykanie dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny,
   3. spanie z dzieckiem w jednym łóżku lub w jednym pokoju podczas wyjazdów dłuższych niż

jednodniowe.

1. Kontakt fizyczny z dzieckiem może być dopuszczalny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu w sytuacji, gdy jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Przy czym należy pamiętać, iż zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego, toteż niemożliwe jest wyznaczenie uniwersalnej granicy stosowności kontaktu fizycznego.
2. W celu uniknięcia niestosowności sytuacji członek personelu zobowiązany jest:
   1. kierować się swoim profesjonalnym osądem, słuchać i obserwować reakcję dziecka na kontakt,
   2. pytać dziecko o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie),
   3. mieć świadomość, że każdy kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub

osoby trzecie,

1. zachować szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. Należy reagować z wyczuciem, ale stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic,
2. unikać innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem podczas koniecznych czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka. Dotyczy to zwłaszcza pomocy przy ubieraniu, rozbieraniu, jedzeniu, myciu, przewijaniu czy korzystaniu z toalety. W każdej czynności pielęgnacyjnej lub higienicznej członkowi personelu musi asystować inna osoba z organizacji.
3. Kontakt fizyczny z dzieckiem nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. W razie zaistniałej sytuacji niezwłocznie należy powiadomić informować osobę odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

§9

Kontaktypozagodzinamipracy

1. Kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy i dotyczyć celów mieszczących się w zakresie obowiązków członka personelu.
2. Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i/lub ich rodzicami/

opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-mail, telefon służbowy).

1. Jeśli zachodzi konieczność spotkania z dziećmi poza godzinami pracy, należy poinformować o tym zarząd, a rodzice/opiekunowie prawni dzieci muszą wyrazić zgodę na taki kontakt.
2. Zabronione jest zapraszanie dzieci do prywatnego miejsca zamieszkania oraz spotykanie się z nimi poza godzinami pracy. Obejmuje to także kontakty z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych).
3. Utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych (w przypadku, gdy dzieci i rodzice/opiekunowie dzieci są osobami bliskimi wobec członka personelu) wymaga zachowania poufności wszystkich informacji dotyczących innych dzieci i ich rodziców/opiekunów.

§10

Bezpieczeństwoonline

1. Każdy członek personelu jest zobowiązany do zachowania bezpieczeństwa online. Musi być świadom cyfrowych zagrożeń i   ryzyka, wynikającego z   rejestrowania   swojej   prywatnej   aktywności w przestrzeni internetowej poprzez aplikacje, algorytmy i własne działania. Dotyczy to:

1. obserwowania określonych stron,
2. obserwowania określonych osób/kont w mediach społecznościowych,
3. korzystania z aplikacji randkowych, na których możliwe jest spotkanie dzieci, z którymi

członek personelu prowadzi zawodowe działania,

1. ustawienia prywatności własnego konta. W innym przypadku dzieci i ich rodzice/ opiekunowie prawni będą mieć wgląd w cyfrową aktywność członka personelu.

1. Zabronione jest nawiązywanie kontaktów z dziećmi znajdującymi się pod opieką organizacji poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych.
2. W trakcie zajęć bądź innych aktywności prowadzonych przez organizację osobiste urządzenia elektroniczne powinny być wyłączone lub wyciszone, a funkcjonalność bluetooth wyłączona.

§11

Rozpoznawanieireagowanienaczynnikiryzykakrzywdzeniadzieci

1. Personel Fundacji posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki

ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.

1. W   przypadku   zidentyfikowania   czynników   ryzyka   personel   Fundacji   podejmuje   rozmowę z opiekunami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
2. Personel monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.

§12

Edukacjapersonelu

1. Każdy pracownik Fundacji został zapoznany z standardami.
2. Informacje o standardach są umieszczone na stronie internetowej Fundacji oraz w wersji drukowanej w widocznym miejscu Fundacji.
3. Dokument został sporządzony w trzech egzemplarzach:
   1. wersja pełna – wersja dla dorosłych,
   2. wersja skrócona dla dzieci,
   3. wersja obrazkowa dla najmłodszych dzieci.

CZĘŚĆ3–DZIECKO

Dzieciom zabronione jest:

§13

Niedozwolonezachowaniadzieci

1. Stosowanieagresjiiprzemocyfizycznejwobec innych dzieci, w tym:
   1. bicie,
   2. uderzanie,
   3. popychanie,
   4. kopanie,

1. opluwanie,
2. nadużywanie swojej przewagi nad inną osobą,
3. fizyczne zaczepki,
4. zmuszanie innej osoby do podejmowania niewłaściwych działań,
5. rzucanie w kogoś przedmiotami.

1. Przemocysłownej:
   1. obelgi, wyzwiska,
   2. wyśmiewanie,
   3. drwienie,
   4. szydzenie z ofiary,
   5. bezpośrednie obrażanie,
   6. plotki i obraźliwe żarty,
   7. przedrzeźnianie ofiary,
   8. groźby.
2. Przemocypsychicznej:
   1. poniżanie,
   2. wykluczanie,
   3. wymuszenia,
   4. izolacja,
   5. milczenie,
   6. manipulowanie,
   7. rysowanie na ścianach,
   8. wulgarne gesty,
   9. niszczenie i zabieranie rzeczy należących do innych osób,
   10. straszenie,
   11. szantażowanie.
3. Stwarzanie niebezpiecznych sytuacji:
   1. rzucanie kamieniami,
   2. przynoszenie ostrych narzędzi i innych niebezpiecznych przedmiotów.
4. Celowe nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas zajęć.
5. Celowe zachowania zagrażające zdrowiu bądź życiu.
6. Niewłaściwe zachowanie podczas wycieczek.
7. Niestosowne odzywanie się do kolegów lub innych osób w ośrodku.
8. Celowe niszczenie lub nieszanowanie własności innych osób oraz własności ośrodka.
9. Kradzież/ przywłaszczenie własności kolegów/koleżanek lub innych osób oraz własności ośrodka.
10. Wyłudzanie rzeczy od kolegów/koleżanek.
11. Wysługiwanie się kolegami/koleżankami w zamian za korzyści materialne.
12. Rozwiązywanie w sposób siłowy konfliktów z kolegami; udział w bójce.
13. Szykanowanie kolegów/koleżanek lub innych osób z powodu odmienności przekonań, religii, światopoglądu, pochodzenia, statusu ekonomicznego i społecznego, niepełnosprawności, wyglądu.
14. Niereagowanie na niewłaściwe zachowania kolegów (bicie, wyzywanie, dokuczanie).
15. Aroganckie/niegrzeczne zachowanie wobec kolegów/koleżanek; używanie wulgaryzmów.
16. Kłamanie, oszukiwanie kolegów/koleżanek lub innych osób w ośrodku.

§14

Edukacjadzieci

1. Każde dziecko zostało zapoznane z Polityką Ochrony Dzieci.

1. Informacje o standardach są umieszczone na stronie internetowej Fundacji oraz

w wydrukowanej wersji w widocznym miejscu Fundacji.

1. Dokument został sporządzony w trzech egzemplarzach:
   1. wersja pełna – wersja dla dorosłych,
   2. wersja skrócona dla dzieci,
   3. wersja obrazkowa dla najmłodszych dzieci.
2. Rodzice dzieci, dla których Fundacja organizuje wypoczynek, podpisują klauzulę o zapoznaniu się

z wdrożonymi standardami Polityki Ochrony Dzieci.

CZĘŚĆ4–PROCEDURY

§15

Przyjętaterminologia

1. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania. Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci:
   1. przestępstwo na szkodę dziecka, np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem,
   2. inna forma krzywdzenia, niebędąca przestępstwem, np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie,
   3. zaniedbanie potrzeb życiowych dziecka, np. związanych z żywieniem, higieną, zdrowiem.
2. Na potrzeby niniejszego dokumentu wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:
   1. osoby dorosłe (personel, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych),
   2. inne dziecko.

§16

Proceduryinterwencjiwprzypadkupodejrzeniakrzywdzeniadziecka

1. Notatka jest tworzona w przypadku podejrzenia członka personelu, że dziecko jest krzywdzone lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka. Członek personelu ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji prezesowi Fundacji. Notatka może mieć formę pisemną lub mailową.

W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 999 (pogotowie). Poinformowania służb dokonuje członek personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu, a następnie wypełnia kartę interwencji.

1. Interwencja prowadzona jest przez prezesa Fundacji, który może wyznaczyć na stałe do tego zadania inną osobę. W przypadku wyznaczenia takiej osoby jej dane (imię, nazwisko, email, telefon) zostaną podane do wiadomości personelu, dzieci i opiekunów.
   1. jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia interwencji, wówczas

interwencja prowadzona jest przez prezesa Fundacji.

1. jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony prezesa Fundacji, a nie została wyznaczona osoba do prowadzenia interwencji, wówczas działania opisane w niniejszym rozdziale podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia.

1. do   udziału   w   interwencji   można   doprosić   specjalistów,   w   szczególności   psychologów i pedagogów, celem skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z dzieckiem o trudnych doświadczeniach.

1. Prezes Fundacji informuje opiekunów o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinno-opiekuńczy, lub najbliższy ośrodek pomocy społecznej).
2. Po poinformowaniu opiekunów zgodnie z punktem poprzedzającym, zarząd organizacji składazawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej.
3. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym.
4. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi Załącznik nr 4 do

niniejszej Polityki. Kartę załącza się do rejestru interwencji prowadzonego przez organizację.

CZĘŚĆ5–KRZYWDZENIE

§17

Krzywdzenieprzezosobędorosłą

1. W przypadku zgłoszenia krzywdzenia dziecka osoba to stwierdzająca przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności z jego opiekunami. Pracownik ustala przebieg zdarzenia oraz wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji – załącznik nr 4.
2. Prezes Fundacji organizuje spotkanie z opiekunami dziecka, przekazuje im informacje o zdarzeniu oraz o możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym konkretnych organizacji lub służb.
3. Gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo prezes Fundacji sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.
4. W przypadku, gdy opiekunowie widocznie nie są zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia, prezes Fundacji sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego.
5. Jeśli z przeprowadzonych ustaleń wynika, że opiekun dziecka zaniedbuje jego potrzeby

psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo, w tym:

1. dziecko chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach,
2. dziecko opuszcza miejsce zamieszkania bez nadzoru osoby dorosłej,
3. dziecko chodzi przewlekle głodne,
4. rodzina stosuje przemoc fizyczną i psychiczną wobec dziecka (rodzic/inny domownik krzyczy na dziecko, stosuje klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne),

– należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy rodzinie, gdy niespełnianie potrzeb wynika z sytuacji ubóstwa, bądź – w przypadku przemocy i zaniedbania – konieczności wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty”.

1. W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez członka personelu organizacji, wówczas osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.
2. W przypadku, gdy członek personelu organizacji dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, prezes Fundacji powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać osobę podejrzewaną o krzywdzenie, dziecko oraz innych świadków zdarzenia. Gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia, lub zarekomendować takie rozwiązanie zwierzchnikom tej osoby. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez organizację, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej osoby na teren organizacji, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z instytucją współpracującą.
3. Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację

o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

1. W przypadku gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.

§18

Krzywdzenierówieśnicze

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające na wypoczynku

organizowanym przez Fundację należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym

o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji.

1. Wspólnie z opiekunami dziecka krzywdzącego należy opracować plan naprawczy celem zmiany niepożądanych zachowań.
2. Z opiekunami dziecka krzywdzonego należy opracować plan zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w to sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia.
3. W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka.
4. W przypadku, gdy dziecko krzywdzące nie uczestniczy w działaniach organizacji, należy porozmawiać z dzieckiem krzywdzonym, innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu, a także z opiekunami dziecka krzywdzonego celem ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Zarząd organizacji organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, szkoły, opiekunów dziecka krzywdzącego).
5. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie.

1. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.

CZĘŚĆ6–MEDIA

§19

Zasadyochronydanychosobowychorazwizerunkudzieci

1. Organizacja zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie

z obowiązującymi przepisami prawa.

1. Organizacja, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę

wizerunku dziecka.

§20

WartościFundacji 

1. W swoich działaniach Fundacja kieruje się odpowiedzialnością i rozwagą wobec utrwalania, przetwarzania, używania i publikowania wizerunków dzieci.
2. Dzielenie się zdjęciami i filmami z aktywności, przeprowadzanych przez organizację, służy celebrowaniu sukcesów dzieci, dokumentowaniu działań w celu archiwizacji i zawsze ma na uwadze bezpieczeństwo dzieci. Personel organizacji wykorzystuje zdjęcia i nagrania pokazujące szeroki przekrój dzieci – chłopców i dziewczęta, dzieci w różnym wieku, o różnych uzdolnieniach, stopniu sprawności i reprezentujące różne grupy etniczne.
3. Dzieci mają prawo zdecydować, czy ich wizerunek zostanie zarejestrowany i w jaki sposób zostanie

przez Fundację wykorzystany.

1. Zgoda rodziców/opiekunów prawnych na wykorzystanie wizerunku ich dziecka jest tylko wtedy wiążąca, jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie prawni zostali poinformowani o sposobie wykorzystania zdjęć/nagrań i ryzyku wiążącym się z publikacją wizerunku.

§21

Bezpieczeństwowizerunkudzieci

Sposoby dbania przez Fundację o bezpieczeństwo wizerunku dziecka:

1. Pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych oraz zgoda dzieci na zrobienie i publikację zdjęcia/nagrania.
2. Udzielenie wyjaśnień, jak organizacja wykorzysta zdjęcia/nagrania dzieci i w jakim kontekście, jak będzie przechowywać dane i jakie potencjalne ryzyko wiąże się z publikacją zdjęć/nagrań online.
3. Unikanie podpisywania zdjęć/nagrań informacjami identyfikującymi dziecko z imienia i nazwiska. Jeśli

konieczne jest podpisanie dziecka, należy użyć tylko imienia.

1. Rezygnacja z ujawniania jakichkolwiek informacji wrażliwych o dziecku dotyczących m.in. stanu zdrowia, sytuacji materialnej, sytuacji prawnej i powiązanych z wizerunkiem dziecka (np. w przypadku zbiórek indywidualnych organizowanych przez Fundację).

§22

Zasadyzmniejszająceryzykokopiowaniainiestosownegowykorzystaniazdjęć/nagrań

dzieci

1. Wszystkie dzieci znajdujące się na zdjęciu/nagraniu muszą być ubrane; sytuacja zdjęcia/nagrania nie jest dla dziecka poniżająca, ośmieszająca ani nie ukazuje go w negatywnym kontekście.
2. Zdjęcia/nagrania dzieci powinny się koncentrować na czynnościach wykonywanych przez dzieci

i w miarę możliwości przedstawiać dzieci w grupie, a nie pojedyncze osoby.

1. Należy zrezygnować z publikacji zdjęć dzieci:
   1. niebędących już pod opieką Fundacji,
   2. które same lub ich rodzice/opiekunowie prawni nie wyrazili zgody na wykorzystanie zdjęć po zakończeniu współpracy z organizacją.
2. Należy przyjąć zasadę, że wszelkie podejrzenia i problemy dotyczące niewłaściwego rozpowszechniania wizerunku dzieci należy rejestrować i zgłaszać zarządowi organizacji, podobnie jak inne niepokojące sygnały dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.

§23

RejestrowaniewizerunkudziecidoużytkuFundacji 

W sytuacjach, w których personel Fundacji rejestruje wizerunek dzieci do użytku organizacji, zobowiązany

jest do:

1. Poinformowania dzieci i rodziców/opiekunów prawnych, że dane wydarzenie jest rejestrowane.
2. Pozyskania zgody rodziców/opiekunów prawnych na rejestrację wydarzenia na piśmie.
3. Zadbania o bezpieczeństwo dzieci, jeśli rejestracja wydarzenia zostanie zlecona osobie zewnętrznej (wynajętemu fotografowi lub kamerzyście), poprzez:
   1. zobowiązanie osoby/firmy rejestrującej wydarzenie do przestrzegania niniejszych wytycznych,
   2. zobowiązanie osoby/firmy rejestrującej wydarzenie do noszenia identyfikatora w czasie trwania

wydarzenia,

1. niedopuszczenie do sytuacji, w której osoba/firma rejestrująca będzie przebywała z dziećmi bez

nadzoru personelu organizacji,

1. poinformowanie rodziców/opiekunów prawnych oraz dzieci, że osoba/firma rejestrująca wydarzenie będzie obecna podczas wydarzenia i upewnienie się, że rodzice/opiekunowie prawni udzielili pisemnej zgody na rejestrowanie wizerunku ich dzieci.

Jeśli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, impreza

publiczna, zgoda rodziców/opiekunów prawnych dziecka nie jest wymagana.

§24

Rejestrowaniewizerunkówdziecidoprywatnegoużytku

1. W sytuacjach, w których rodzice/opiekunowie lub uczestnicy organizowanych przez Fundację wydarzeń rejestrują wizerunki dzieci do prywatnego użytku, personel jest zobowiązany poinformować na początku wydarzenia o tym, że:

1. wykorzystanie, przetwarzanie i publikowanie zdjęć/nagrań zawierających wizerunki dzieci i osób dorosłych wymaga udzielenia zgody przez te osoby, w przypadku dzieci – przez ich rodziców/opiekunów prawnych,
2. zdjęcia lub nagrania zawierające wizerunki dzieci nie powinny być udostępniane w mediach społecznościowych ani na serwisach otwartych, chyba że rodzice/opiekunowie prawni tych dzieci wyrażą na to zgodę,
3. przed publikacją zdjęcia/nagrania online zawsze warto sprawdzić ustawienia prywatności, aby upewnić się, kto będzie mógł uzyskać dostęp do wizerunku dziecka.
4. Upublicznienie przez członka personelu wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie

(fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka.

1. Pisemna zgoda, o której mowa w ust. 1., powinna zawierać informację, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np. że umieszczony zostanie na stronie www.youtube.com w celach promocyjnych).

§25

Rejestrowaniewizerunkudzieciprzezosobytrzecieimedia

1. Jeśli przedstawiciel mediów lub dowolna inna osoba będzie chciała zarejestrować organizowane przez Fundację wydarzenie i opublikować zebrany materiał, musi zgłosić taką prośbę wcześniej i uzyskać zgodę zarządu. Zarząd zobowiązany jest do potwierdzenia, że rodzice/opiekunowie prawni udzielili pisemnej zgody na rejestrowanie wizerunku ich dzieci. Osoba trzecia musi:
   1. podać imię, nazwisko i adres osoby lub redakcji występującej o zgodę,
   2. uzasadnić potrzebę rejestrowania wydarzenia oraz opisać, w jaki sposób i w jakim kontekście zostanie wykorzystany zebrany materiał,
   3. podpisać deklarację o zgodności podanych informacji ze stanem faktycznym.
2. Personel organizacji nie może umożliwiać przedstawicielom mediów i osobom nieupoważnionym utrwalania (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu) wizerunku dziecka, znajdującego się pod opieką Fundacji bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna prawnego dziecka oraz bez zgody zarządu.
3. Personel organizacji nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi, nie przekazuje mediom kontaktu do   rodziców/opiekunów   prawnych   dzieci   i   nie   wypowiada   się   w   kontaktach z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego rodzica/opiekuna prawnego. Zakaz ten dotyczy także sytuacji, gdy członek personelu jest przekonany, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana. W szczególnych i uzasadnionych przypadkach zarząd organizacji może podjąć decyzję o skontaktowaniu się z rodzicami/opiekunami prawnymi dziecka w celu ustalenia procedury wyrażenia przez nich zgody na kontakt z mediami.
4. W celu realizacji materiału medialnego zarząd może podjąć decyzję o udostępnieniu wybranych pomieszczeń w siedzibie organizacji dla potrzeb nagrania. Zarząd, podejmując taką decyzję, poleca przygotowanie pomieszczenia w taki sposób, aby uniemożliwić rejestrowanie przebywających na terenie organizacji dzieci.
5. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz,

publiczna impreza, zgoda opiekuna na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

§26

Zasadywprzypadkuniewyrażeniazgodynarejestrowaniewizerunkudziecka

Jeżeli dzieci lub rodzice/opiekunowie prawni nie wyrazili zgody na utrwalenie wizerunku dziecka, należy

bezwarunkowo uszanować ich decyzję. W takiej sytuacji należy z wyprzedzeniem ustalić z rodzicami lub

opiekunami prawnymi i dziećmi, w jaki sposób osoba rejestrująca wydarzenie będzie mogła zidentyfikować dziecko, aby nie utrwalać jego wizerunku na zdjęciach indywidualnych i grupowych. Rozwiązanie, jakie zostanie przyjęte, nie może być wykluczające dla dziecka, którego wizerunek nie powinien być rejestrowany.

§27

Przechowywaniezdjęćinagrań

1. Materiały, zawierające wizerunek dzieci, winno się przechowywać w sposób zgodny z prawem i bezpieczny dla dzieci.
2. Nośniki analogowe, zawierające zdjęcia i nagrania, należy przechowywać w zamkniętej na klucz szafce, natomiast nośniki elektroniczne w folderze chronionym z dostępem ograniczonym do osób uprawnionych przez organizację. Nośniki będą przechowywane przez okres wymagany przepisami prawa o archiwizacji i/lub okres ustalony przez organizację w polityce ochrony danych osobowych.
3. Nie należy przechowywać materiałów elektronicznych zawierających wizerunki dzieci na nośnikach

nieszyfrowanych ani mobilnych, takich jak:

1. telefony komórkowe,
2. urządzenia z pamięcią przenośną (np. pendrive).
3. Zakazane jest używanie przez osoby z personelu osobistych urządzeń rejestrujących (tj. telefony

komórkowe, aparaty fotograficzne, kamery) w celu rejestrowania wizerunków dzieci.

1. Jedyny sprzęt, którego używają członkowie personelu, to urządzenia rejestrujące należące do organizacji lub wykorzystywane na zasadach zatwierdzonych pisemnie przez zarząd.

§28

ZasadybezpiecznegokorzystaniazInternetuimediówelektronicznych

1. W przypadku organizowanych przez Fundację kolonii dzieci są offline (możliwy wyjątek to telefon do rodzica).
2. Infrastruktura sieciowa w siedzibie organizacji umożliwia dostęp do internetu.
   1. na terenie organizacji dostęp dziecka do Internetu jest nie możliwy,
   2. sieć jest monitorowana, aby możliwe było zidentyfikowanie sprawców ewentualnych nadużyć,
   3. rozwiązania na poziomie organizacji bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa.
3. Wyznaczona jest osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo sieci w organizacji. Do jej obowiązków należą:
   1. zabezpieczenie sieci internetowej w siedzibie organizacji bądź na terenie placówki, w której organizacja   prowadzi   działania   przed   niebezpiecznymi   treściami   poprzez   instalację i aktualizację odpowiedniego, nowoczesnego oprogramowania,
   2. aktualizacja oprogramowania w miarę potrzeb, przynajmniej raz w miesiącu,
   3. sprawdzanie raz w miesiącu, czy na komputerach ze swobodnym dostępem podłączonym do internetu nie znajdują się niebezpieczne treści. W przypadku znalezienia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik stara się ustalić, kto korzystał z komputera w czasie ich wprowadzenia. Informację o dziecku, które korzystało z komputera w czasie wprowadzenia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik przekazuje zarządowi organizacji, a ten następnie organizuje spotkanie z opiekunami dziecka, aby przekazać informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie.

1. Istnieje regulamin korzystania z internetu przez dzieci oraz procedura określająca działania, które należy podjąć w sytuacji znalezienia niebezpiecznych treści na komputerze.
2. Edukacja:
   1. w przypadku dostępu realizowanego pod nadzorem pracownika organizacji, ma on obowiązek informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z internetu. Pracownik organizacji czuwa także nad bezpieczeństwem korzystania z internetu przez dzieci podczas zajęć,
   2. w miarę możliwości osoba odpowiedzialna przeprowadza z dziećmi cykliczne warsztaty dotyczące bezpiecznego korzystania z internetu,
   3. organizacja zapewnia stały dostęp do materiałów edukacyjnych, dotyczących bezpiecznego korzystania z internetu, przy komputerach, z których możliwy jest swobodny dostęp do sieci.

CZĘŚĆ7–ZAKOŃCZENIEIZAŁĄCZNIKI

§29

Monitoring

1. Prezes Fundacji wyznacza Katarzynę Ślusarczyk na osobę odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci w ramach struktury organizacyjnej Fundacji.
2. Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Polityki, reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz za proponowanie zmian w Polityce.
3. Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, przeprowadza wśród personelu organizacji raz na 12 miesięcy ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi Załącznik nr 3 do niniejszej Polityki. W ankiecie personel może proponować zmiany Polityki oraz wskazywać naruszenia Polityki w organizacji.
4. Osoba, o której mowa w ust. 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania ankiet wypełnionych przez członków personelu. Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje prezesowi Fundacji.
5. Prezes Fundacji wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza personelowi nowe brzmienie

Polityki.

§30

Przepisykońcowe

1. Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla personelu Fundacji, w szczególności poprzez wywieszenie dokumentu w miejscu ogłoszeń dla personelu lub poprzez przesłanie go drogą elektroniczną.

ZAŁĄCZNIKnr1–Oświadczenieoniekaralności

miejsce i data

Ja, …………………………………………………………………………………………………….

nr PESEL ………………………………………………/nr paszportu …………………………………………….

oświadczam, że w państwie nie jest prowadzony rejestr karny/ nie wydaje się informacji z rejestru

karnego. Oświadczam, że nie byłam/em prawomocnie skazana/y w państwie ……………….. za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec mnie innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściłam/em się takich czynów zabronionych, oraz że nie nałożono na mnie obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy, stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.

Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

podpis

ZAŁĄCZNIKnr2–Oświadczenieokrajachzamieszkania

Oświadczam, że w okresie ostatnich 20 lat zamieszkałem/am w następujących państwach, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa:

1. …

2. ….

Oraz jednocześnie przedkładam informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi/ informację z rejestrów karnych.

Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

data i podpis

ZAŁĄCZNIKnr3–Ankietamonitorująca

ZAŁĄCZNIKnr4–KartaInterwencji